ความมีน้ำใจแบบไทยไทย

ความมีน้ำใจแบบไทยไทย

คนไทยมีน้ำใจดี มีอัธยาศัยดี สามารถเข้าไปพึ่งพาอาศัยได้โดยไม่รังเกียจ ซ้ำให้การต้อนรับขับสู้อย่างดีด้วย ปรากฏในนิราศเมืองแกลงหลายตอน เช่น

-ถึงระยองเหย้าเรือนดูไสว

แวะเข้าย่านบ้านเก่าค่อยเบาใจ

เขาจุดไต้ต้อนรับให้หลับนอน

-พอพลบค่ำสำนักที่เรือนเพื่อน

ดูเหย้าเรือนชาวแขวงทุกทุกแห่งหน

มุงด้วยไม้หวายโสมแสนพิกล

ไม่มีคนแล้วก็ม้วนหลังคาวาง

ครั้นคนมาเอาหลังคาขึ้นคลุมคลี่

ดูก็ดีเร็วรัดไม่ขัดขวาง

-เห็นไร่แตงแกล้งแวะเข้าริมห้าง

ทำถามทางชักชวนให้สรวลเส

พอเจ้าของแตงโมปะโลปะเล

สมคะเนกินแตงพอแรงกัน

-ถึงห้วยขวางตัดทางเข้าไต่ถาม

พบขุนรามเรียกหาเข้าอาศัย

กินข้าวปลาอาหารสำราญใจ

เขาแต่งให้หลับนอนผ่อนกำลัง

-พอพบเรือนเพื่อนชายชื่อนายมา

เขาโอภาต้อนรับให้หลับนอน

-มีมิตรชายท้ายย่านเป็นบ้านไทย

สำนักในเคหาขุนจ่าเมือง

ความเชื่อ ความเชื่อเป็นเรื่องเหนือเหตุผลทางความคิด คนไทยมีความเชื่อต่าง ๆ มากมาย เช่น ลางสังหรณ์ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ความฝัน ในนิราศเมืองแกลงมีเรื่องเกี่ยวกับความเชื่อปรากฎอยู่หลายแห่ง คือ

-ขออารักษ์หลักประเทศนิเวศน์วัง

เทพทั้งเมืองฟ้าสุราลัย

ขอฝากน้องสองรามารดาด้วย

เอ็นดูช่วยปกครองให้ผ่องใส

- ระวังตัวกลัวตอตะเคียนขวาง

เป็นเยี่ยงอย่างผู้เฒ่าเล่าสนอง

ว่าผีสางสิงนางตะเคียนคะนอง

ใครถูกต้องแตกตายลงหลายลำ

-จึงมั่งคั่งตั้งบ้านในการบาป

แต่ต้องสาปเคหาให้สาสม

จะปลูกเรือนก็มิได้ใส่ปั้นลม

ใครขืนทำก็ระทมด้วยเพลิงลาม

-ยิ่งหวาดจิตคิดคุณพระชินสีห์

กับชนนีปิตุเรศบังเกิดตัว

ให้พ้นชั่วที่ชื่อว่าไภยันต์

-ให้เคลิ้มเคล้นเห็นปีศาจประหวาดหวั่น

อินทรีย์สั่นเศียรพองสยองจน

ท่านบิดาหาผู้ที่รู้มนต์

มาหลายคนเขาว่าต้องอารักษ์

หลงละเมอเพ้อพูดกับผีสาง

ที่เคียงข้างเดินผู้ไม่รู้จัก

แต่หมอเฒ่าเป่าปัดชะงัดนัก

ทั้งเซ่นวักหลายวันค่อยบรรเทา